Świadczenie wychowawcze przyznawane jest na warunkach określonych w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. 2016 r., poz. 195 ze zm.).

Celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.
Świadczenie wychowawcze przysługuje matce, ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka. Świadczenie wychowawcze przysługuje osobom uprawnionym w wysokości 500,00 zł miesięcznie na dziecko w rodzinie. Świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze dziecko, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty:

- 800,00 zł
- 1 200,00 zł – w przypadku, gdy członkiem rodziny jest dziecko niepełnosprawne.

Obliczenie dochodu następuje z uwzględnieniem dochodu utraconego oraz dochodu uzyskanego.
Ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego następuje na okres od 1 października danego roku do 30 września następnego roku na podstawie złożonego wniosku uzupełnionego o niezbędne dokumenty.

Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:
1. dziecko pozostaje w związku małżeńskim;
2. dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej;
3. pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko;
4. członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba, że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

W przypadku przyznania przez tutejszy organ prawa do świadczenia wychowawczego, świadczeniobiorca (wnioskodawca) zobowiązany jest do niezwłocznego powiadomienia o wystąpieniu następujących faktów:
1. zmianie w liczbie członków rodziny,
2. uzyskaniu dochodu, czyli:
1) zakończeniu urlopu wychowawczego,
2) uzyskaniu prawa do zasiłku lub stypendium dla bezrobotnych,
3) uzyskaniu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej
4) uzyskaniu zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, a także emerytury lub renty, renty rodzinnej lub renty socjalnej,
5) rozpoczęciu pozarolniczej działalności gospodarczej lub wznowieniem jej wykonywania po okresie zawieszenia w rozumieniu art. 14a ust. 1d ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej,
6) uzyskaniu zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego lub zasiłku macierzyńskiego, przysługujących po utracie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej,
7) uzyskaniu Świadczenia Rodzicielskiego,
8) uzyskaniu zasiłku macierzyńskiego z KRUS,
9) uzyskaniu stypendium doktoranckiego określonego w art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższy,
10) innych zmianach mających wpływ na prawo do świadczeń rodzinnych w tym m.in. o wyjeździe członka rodziny za granicę, zmianie adresu zamieszkania.

Zaniechanie przez świadczeniobiorcę obowiązku informowania organu wypłacającego świadczenie wychowawcze o zmianach mających wpływ na prawo do świadczenia wychowawczego może narazić osobę pobierającą świadczenie wychowawcze na orzeczenie świadczeń jako nienależnie pobrane, a tym samym na konieczność zwrotu pobranych świadczeń wraz z odsetkami ustawowymi.